Çoklu Zincir Hesap Soyutlama Teknolojisi Analizi: Şifreleme Altyapısının Geleceği

Son günlerde, Ethereum topluluk konferansı (EthCC 7) Belçika'nın Brüksel şehrinde yapıldı. Bu, Avrupa'nın en büyük Ethereum yıllık etkinliği olup, teknoloji ve topluluk gelişimine odaklanmaktadır. Konferans sırasında, bir blockchain geliştiricisi "Geleceği Açıklamak: Çok Zincirli Hesap Soyutlama Analizi" başlıklı bir konuşma yaptı ve hesap soyutlama (AA) teknolojisinin mevcut durumu ve gelecekteki gelişim yönleri üzerinde derinlemesine bir inceleme gerçekleştirdi.

Hesap Soyutlama Genel Bakış

Hesap soyutlama esas olarak iki temel unsuru içerir: imza soyutlaması ve ödeme soyutlaması. İmza soyutlaması, kullanıcıların belirli bir dijital imza algoritması ile sınırlı kalmadan herhangi bir doğrulama mekanizması seçmelerine izin verir. Ödeme soyutlaması ise kullanıcıların ERC-20 tokenleri ile ödeme yapma veya üçüncü tarafların işlemleri finanse etmesi gibi çeşitli işlem ödeme seçenekleri kullanmalarını sağlar. Bu esneklik, kullanıcı deneyimini ve güvenliğini büyük ölçüde artırır.

ERC-4337 standardı

ERC-4337 standardı, daha esnek bir hesap yönetimi ve işlem işleme yöntemi getirerek Ethereum dışı sahipli hesapların (EOA) bazı sınırlı kısıtlamalarını çözmektedir. Temel bileşenleri şunlardır:

1. userOp yapısı: Kullanıcı userOp'yi Bundler'a gönderir, bu da birden fazla userOp'yi toplar ve EntryPoint sözleşmesinin handleOps fonksiyonunu çağırır.

2. EntryPoint sözleşmesi: İşlem işlemenin merkezi olarak, userOp'yi doğrulamak, ücret almak ve hedef işlemi gerçekleştirmekle sorumludur.

Yerel hesap soyutlama

Yerel AA'de, her hesap bir sözleşme olarak tanımlanır ve işlem işleme mekanizması doğrudan blok zinciri protokolüne entegre edilmiştir. Farklı ağlar farklı AA tasarımları kullanmaktadır:

• ERC-4337 hesap soyutlama: Ethereum, Arbitrum, Optimism gibi birçok ağ
• ERC-4337'ye dayanan yerel hesap soyutlama: StarkNet ve zkSync Era
• Gizlilik tasarımına sahip yerel hesap soyutlama: Aztec

ERC-4337 ve Yerel AA'nın Karşılaştırılması

1. İşletim sistemi rolü: ERC-4337, Bundler ve EntryPoint Sözleşmesi aracılığıyla işbirliği yaparak tamamlanırken, yerel AA resmi sunucunun operatörüne/sıralayıcısına bağımlıdır.

2. Sözleşme arayüzü: Adımlar benzer olsa da, giriş noktası fonksiyonu farklı uygulamalarda biraz farklılık göstermektedir.

3. Doğrulama adımı kısıtlamaları: Her bir uygulama, doğrulama sürecindeki işlem kodları ve depolama erişimi üzerinde farklı düzeylerde kısıtlamalara sahiptir.

4. Uygulama adımları kısıtlaması: zkSync sistem işaretini onaylamayı gerektirirken, ERC-4337 ve StarkNet uygulama aşamasında özel bir kısıtlama yoktur.

5. Rastgele sayı yönetimi: Farklı uygulamalar farklı nonce yönetim yöntemleri kullanır.

6. İlk işlem dağıtımı: ERC-4337, ilk userOp içinde hesap sözleşmesi dağıtımına izin verirken, StarkNet ve zkSync ayrı bir dağıtım işlemi gerektirir.

L1 ve L2'deki ERC-4337 Farklılıkları

EVM uyumlu zincirlerde ERC-4337 uygulamasında iki ana fark bulunmaktadır:

1. Protokol farkları: L2'nin L1'e veri yükleme ile ilgili maliyetleri dikkate alması gerekiyor.

2. Adres farklılıkları: Farklı zincirlerdeki adres hesaplama yöntemleri farklılık gösterebilir, bu da hesap sözleşme adresinin Ethereum ve L2 arasında tutarsız olmasına yol açabilir.

Sonuç

Hesap soyutlama teknolojisi hızlı bir gelişim gösteriyor, blok zinciri altyapısına yeni olanaklar getiriyor. Farklı uygulama çözümlerinin ortaya çıkması ve mükemmelleşmesiyle, gelecekte daha kullanıcı dostu, güvenli ve esnek blok zinciri etkileşim yöntemlerini görmeyi umuyoruz.