Kripto Proje Ekibinin Topluluk Krizi: İhraç fiyatının altına düşmesinden kendi mezarını kazmaya

Mevcut kripto para piyasasında, yeni projeler genellikle token'ların piyasaya sürülmesiyle ihraç fiyatının altına düşmesi gibi bir sorunla karşı karşıya. Bu durumu aşmak için, proje ekibi çeşitli stratejiler geliştirmiştir, bunlar arasında önceden token kontrolü, airdrop ve staking kilitleme gibi yöntemler bulunmaktadır. Ancak, bu uygulamalar derin bir sorunu yansıtmaktadır: Proje ekibi, kendi emekleriyle oluşturdukları topluluğu satım baskısıyla eşdeğer görüyor.

Bu fenomen, kritik bir soruyu gündeme getiriyor: Neden proje ekibi tarafından özenle yetiştirilen topluluk, sonunda satış baskısı kaynağı haline geldi, alım desteği gücü değil? Eğer topluluk sadece satış baskısıysa, o zaman proje ekibinin topluluğu oluşturmak için harcadığı büyük çabanın anlamı nedir?

Aslında, birçok proje ekibi, toplumu anlama konusunda yanılgılara düşmektedir. Topluluk oluşturma amaçları genellikle borsa listeleme gereksinimlerini karşılamak veya müzakere kozu olarak kullanılmaktır. Bu durum, "topluluk" kavramının soğuk ve mekanik sayısal göstergelere indirgenmesine, hızlı büyüme ve büyük ölçek peşinde koşulmasına yol açmaktadır.

Piyasada, görev platformları, sosyal medya araçları ve etkileyici lider matrisleri gibi unsurları içeren olgun bir kullanıcı edinim modeli oluşmuştur. Bu yöntemler, düşük giriş engelleri ve airdrop ödülleri ile çok sayıda kullanıcıyı çekerek "organik büyüme" olarak adlandırılan durumu gerçekleştirmektedir. Ancak, bu stratejinin sonuçları, "airdrop'ları almak" amacıyla gelen çok sayıda kullanıcıyı çekmekte ve sadık olmayan bir topluluk temeli oluşturmaktadır.

Eğer projenin nihai amacı sadece hızlı bir şekilde token çıkarmak ve çıkmaksa, bu yaklaşım gerçekten verimlidir. Ancak bu, topluluk üyelerinin neden daha çok satıcı olmaya meyilli olduğunu da açıklıyor: Proje ekibinin, topluluğa yönelik konumlandırması ve kullanıcı kazanım stratejisi başından itibaren bu sonucu belirlemiştir.

Proje Ekibi, bu kullanıcıları veri göstergelerini artırmak için aramaktadır ve kullanıcıların katılımının ana nedeni, veri ve iş gücü sağlayarak airdrop ödülleri kazanmaktır. Her iki taraf da bu ilişkinin somut bir değerinin eksik olduğunu bilmesine rağmen, ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Proje açısından, dağıtılan token'lar esasen bir borçtur, kullanıcı verilerini almak için ödenen bir maliyet olarak değerlendirilmelidir, gerçek bir varlık değil.

Bu nedenle, token resmi olarak piyasaya sürüldüğünde, bu airdrop'lar doğal olarak satış baskısına dönüşmektedir. Bu fenomen, mevcut kripto para projelerinin topluluk oluşturma konusundaki temel sorunlarını ortaya koymakta ve topluluk değerlerinin yeniden düşünülmesi ve projenin uzun vadeli gelişim stratejilerinin gözden geçirilmesi gerekliliğini vurgulamaktadır.