Son yıllarda, "uzak deniz avcılığı" olarak adlandırılan bir uygulama bazı bölgelerde dikkat çekmektedir. Bu uygulama, bazı yerel yargı organlarının eyaletler arası uygulama yapmasını ifade etmektedir ve amacı yalnızca suçla mücadele veya yasaları korumak değil, aynı zamanda gelir elde etme eğiliminde olmaktadır.
Bu fenomen sanal para ile ilgili davalarda da kendini göstermektedir. Ceza savunması açısından bakıldığında, sanal para ile ilgili birçok davada, dava açma, yargı yetkisi, davaya konu olan malların işlenmesi gibi prosedürlerde ve suçun unsurları, suç tanımının belirlenmesi gibi maddi meselelerde farklı derecelerde tartışmalar bulunmaktadır.
Ülkede sanal para üzerinde sıkı düzenleyici politikalar uygulanması, bazı yerel uygulayıcı kurumların sanal para ile ilgili faaliyetleri yasadışı olarak aşırı yorumlamasına neden olabilir. Ayrıca, sanal para sektöründe gerçekten yüksek gelir grubunun varlığı, bu iki faktörün bir araya gelmesi, bu alandaki yasal uygulamanın geleneksel ekonomik suçlarla karşılaştırıldığında hiçbir şekilde az olmadığını göstermektedir.
Ancak, bu yılın Mart ayından itibaren durumun değiştiği görülüyor. İlgili kurumların, şirketleri ilgilendiren suç davalarının eyaletler arası işlenmesine dair yeni düzenlemeler yayınladığına dair haberler var ve bu tür davaların yetki alanı için daha katı gereklilikler getirilmiş. Bu adım, "uzak deniz avcılığı" fenomenini belirli bir ölçüde hafifletebilir ve sanal para sektörü de bundan fayda sağlayabilir.
Sanal para ile ilgili davalarda yaygın suçlamalar arasında teşkilat kurma, liderlik yapma dolandırıcılığı, kumarhane işletme suçu, yasadışı işletme suçu, bilgi ağ suçlarına yardımcı olma suçu, suç gelirlerini gizleme ve örtbas etme suçu gibi suçlar bulunmaktadır. Ayrıca geleneksel dolandırıcılık, hırsızlık ve bilgisayar ile ilgili suçlar da yer almaktadır.
Dikkate değer bir nokta, sanal para ile ilgili suçların genellikle siber suçlar olarak sınıflandırılmasıdır ve siber suçların yargı yetkisi oldukça geniştir. Mevcut düzenlemelere göre, siber suçlar geleneksel bilgisayar suçlarını, ağa özgü belirli suçları ve ağ üzerinden gerçekleştirilen dolandırıcılık, kumar gibi diğer suçları içerir.
Yargı yetkisi açısından, suçun işlendiği yerin yanı sıra, sanığın ikametgahı, ağ sunucusunun bulunduğu yer, ağ hizmeti sağlayıcısının bulunduğu yer, mağdur sisteminin bulunduğu yer, hatta mağdurun bulunduğu yer veya mal kaybının meydana geldiği yer gibi yerler de davanın yargı yetkisi için bir dayanak olabilir. Bu geniş yargı yetkisi düzenlemesi, eyaletler arası uygulamayı nispeten kolaylaştırmaktadır.
Yeni düzenlemelerin işletmelerle ilgili eyaletler arası davaları etkileyebileceği doğru, ancak birçok sanal para ile ilgili dava, resmi işletmelerle ilgili değildir ve "küçük atölye" biçiminde varlık gösterir. Bu, yeni düzenlemelerin varlığına rağmen sanal para sektörünün, "okyanus avcılığı" riskiyle karşı karşıya kalmaya devam edeceği anlamına geliyor.
Uzun vadede, sanal para sektörü 2017'den beri düzenleyici baskılarla karşı karşıya. Web3 alanında, "kripto dünyası" ve "blockchain dünyası" arasındaki tartışmalar da hiç durmadı. Hatta Singapur gibi finansal olarak açık şehirler bile, esas olarak sanal para alanını etkileyen yeni Web3 politikalarını uygulamaya koyuyor.
Sanal para, doğası gereği merkeziyetsizlik özelliklerine sahiptir ve merkezi düzenleme ile arasındaki çelişki tamamen uzlaşmaz gibi görünmektedir. İdeal bir durum, düzenleyiciler ile merkeziyetsizlik destekçileri arasında bir denge noktası bulmak olabilir; tıpkı kirpi gibi, birbirleriyle uygun bir mesafe tutarak hem birlikte var olabilmek hem de kendi başlarına gelişebilmek.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Yaşamsal Para davaları için yeni düzenlemeler yürürlüğe girdi, eyaletler arası uygulama kısıtlanabilir.
Kripto dünyası davalarının yeni gelişmeleri
Son yıllarda, "uzak deniz avcılığı" olarak adlandırılan bir uygulama bazı bölgelerde dikkat çekmektedir. Bu uygulama, bazı yerel yargı organlarının eyaletler arası uygulama yapmasını ifade etmektedir ve amacı yalnızca suçla mücadele veya yasaları korumak değil, aynı zamanda gelir elde etme eğiliminde olmaktadır.
Bu fenomen sanal para ile ilgili davalarda da kendini göstermektedir. Ceza savunması açısından bakıldığında, sanal para ile ilgili birçok davada, dava açma, yargı yetkisi, davaya konu olan malların işlenmesi gibi prosedürlerde ve suçun unsurları, suç tanımının belirlenmesi gibi maddi meselelerde farklı derecelerde tartışmalar bulunmaktadır.
Ülkede sanal para üzerinde sıkı düzenleyici politikalar uygulanması, bazı yerel uygulayıcı kurumların sanal para ile ilgili faaliyetleri yasadışı olarak aşırı yorumlamasına neden olabilir. Ayrıca, sanal para sektöründe gerçekten yüksek gelir grubunun varlığı, bu iki faktörün bir araya gelmesi, bu alandaki yasal uygulamanın geleneksel ekonomik suçlarla karşılaştırıldığında hiçbir şekilde az olmadığını göstermektedir.
Ancak, bu yılın Mart ayından itibaren durumun değiştiği görülüyor. İlgili kurumların, şirketleri ilgilendiren suç davalarının eyaletler arası işlenmesine dair yeni düzenlemeler yayınladığına dair haberler var ve bu tür davaların yetki alanı için daha katı gereklilikler getirilmiş. Bu adım, "uzak deniz avcılığı" fenomenini belirli bir ölçüde hafifletebilir ve sanal para sektörü de bundan fayda sağlayabilir.
Sanal para ile ilgili davalarda yaygın suçlamalar arasında teşkilat kurma, liderlik yapma dolandırıcılığı, kumarhane işletme suçu, yasadışı işletme suçu, bilgi ağ suçlarına yardımcı olma suçu, suç gelirlerini gizleme ve örtbas etme suçu gibi suçlar bulunmaktadır. Ayrıca geleneksel dolandırıcılık, hırsızlık ve bilgisayar ile ilgili suçlar da yer almaktadır.
Dikkate değer bir nokta, sanal para ile ilgili suçların genellikle siber suçlar olarak sınıflandırılmasıdır ve siber suçların yargı yetkisi oldukça geniştir. Mevcut düzenlemelere göre, siber suçlar geleneksel bilgisayar suçlarını, ağa özgü belirli suçları ve ağ üzerinden gerçekleştirilen dolandırıcılık, kumar gibi diğer suçları içerir.
Yargı yetkisi açısından, suçun işlendiği yerin yanı sıra, sanığın ikametgahı, ağ sunucusunun bulunduğu yer, ağ hizmeti sağlayıcısının bulunduğu yer, mağdur sisteminin bulunduğu yer, hatta mağdurun bulunduğu yer veya mal kaybının meydana geldiği yer gibi yerler de davanın yargı yetkisi için bir dayanak olabilir. Bu geniş yargı yetkisi düzenlemesi, eyaletler arası uygulamayı nispeten kolaylaştırmaktadır.
Yeni düzenlemelerin işletmelerle ilgili eyaletler arası davaları etkileyebileceği doğru, ancak birçok sanal para ile ilgili dava, resmi işletmelerle ilgili değildir ve "küçük atölye" biçiminde varlık gösterir. Bu, yeni düzenlemelerin varlığına rağmen sanal para sektörünün, "okyanus avcılığı" riskiyle karşı karşıya kalmaya devam edeceği anlamına geliyor.
Uzun vadede, sanal para sektörü 2017'den beri düzenleyici baskılarla karşı karşıya. Web3 alanında, "kripto dünyası" ve "blockchain dünyası" arasındaki tartışmalar da hiç durmadı. Hatta Singapur gibi finansal olarak açık şehirler bile, esas olarak sanal para alanını etkileyen yeni Web3 politikalarını uygulamaya koyuyor.
Sanal para, doğası gereği merkeziyetsizlik özelliklerine sahiptir ve merkezi düzenleme ile arasındaki çelişki tamamen uzlaşmaz gibi görünmektedir. İdeal bir durum, düzenleyiciler ile merkeziyetsizlik destekçileri arasında bir denge noktası bulmak olabilir; tıpkı kirpi gibi, birbirleriyle uygun bir mesafe tutarak hem birlikte var olabilmek hem de kendi başlarına gelişebilmek.